۱۳۹۲-۶-۶، ۱۰:۴۲ عصر
دوستی که در رابطه با برنامه ریزی اظهار نظر کرده بود و طراحی شهری رو رشته بهتری تلقی کرده بود لازمه که بدونه ؛
1- برنامه ریزی شهری در همه جای دنیا رشته ای شناخته شده و بلوغ یافته است در حالیکه رشته طراحی شهری بدلیل اختلاف نظر علمای این رشته !! بسیار مبهم است و هنوز تکلیف خو را با برنامه ریزی شهری و معماری نمی داند
2- تمامی اسناد قانونی برنامه ریزی شهری در ایران که دارای جنبه حقوقی و رسمی است دارای ماهیت برنامه ریزی است و. براستی طراحی شهری هنوز جایگاهی در نظام رسمی شهرسازی ایران پیدا نکرده است
3- طراحی شهری در 20 سال گذشته هیچ تعریف روشن و پروژه مشخصی در کشور بروز نداده و زیبایی آن محدود به قلمرو آکادمیک شده است
4- اما مقایسه میان نظریه پردازان برنامه ریزی و طراحی شهری گواه این مدعاست که نظریه پردازان برنامه ریزی شهری نظیر فریدمن هاروی پیتر هال کستلز و بسیاری دیگر چهره هایی شناخته شده نزد علوم مختلف و اذهان عمومی اند در حالیکه صاحبنظران طراحی شهری (بدلیل اینکه طراحی شهری اساسا نظریه مستقلی ندارد) حتی نزد جامعه طراحی شهری نیز ناشناخته اند (خطاب به استادتون که گفته بودن برنامه ریزی چیزی نداره !!!!!!!!!!!!)
5- در تمام دنیا طراحی شهری بعنوان حوزه ای از برنامه ریزی شهری و یکی از ابزارهای آن به شمار می رود بنابراین طبیعتا نمی تواند بعنوان موجودی مستقل ماهیت وجودی یابد
6- سیر تکامل طراحی شهری همواره با تاخیر و تحت تاثیر پارادایم برنامه ریزی صورت می گیرد بنابراین طراحی شهری در عرصه تحولات پارادایماتیک هیچ نقشی نداشته و صرفا در حوزه دانش های وابسته و دنباله رو قرار می گیرد
7- در بسیاری از کشورها رشته ای تحت عنوان طراحی شهری وجود نداشته و وظایف آن بر عهده برنامه ریزان و معماران است
8- .... مطلب زیاد است و حوصله جمع کم بنابراین به همین نکات بسنده می کنم
1- برنامه ریزی شهری در همه جای دنیا رشته ای شناخته شده و بلوغ یافته است در حالیکه رشته طراحی شهری بدلیل اختلاف نظر علمای این رشته !! بسیار مبهم است و هنوز تکلیف خو را با برنامه ریزی شهری و معماری نمی داند
2- تمامی اسناد قانونی برنامه ریزی شهری در ایران که دارای جنبه حقوقی و رسمی است دارای ماهیت برنامه ریزی است و. براستی طراحی شهری هنوز جایگاهی در نظام رسمی شهرسازی ایران پیدا نکرده است
3- طراحی شهری در 20 سال گذشته هیچ تعریف روشن و پروژه مشخصی در کشور بروز نداده و زیبایی آن محدود به قلمرو آکادمیک شده است
4- اما مقایسه میان نظریه پردازان برنامه ریزی و طراحی شهری گواه این مدعاست که نظریه پردازان برنامه ریزی شهری نظیر فریدمن هاروی پیتر هال کستلز و بسیاری دیگر چهره هایی شناخته شده نزد علوم مختلف و اذهان عمومی اند در حالیکه صاحبنظران طراحی شهری (بدلیل اینکه طراحی شهری اساسا نظریه مستقلی ندارد) حتی نزد جامعه طراحی شهری نیز ناشناخته اند (خطاب به استادتون که گفته بودن برنامه ریزی چیزی نداره !!!!!!!!!!!!)
5- در تمام دنیا طراحی شهری بعنوان حوزه ای از برنامه ریزی شهری و یکی از ابزارهای آن به شمار می رود بنابراین طبیعتا نمی تواند بعنوان موجودی مستقل ماهیت وجودی یابد
6- سیر تکامل طراحی شهری همواره با تاخیر و تحت تاثیر پارادایم برنامه ریزی صورت می گیرد بنابراین طراحی شهری در عرصه تحولات پارادایماتیک هیچ نقشی نداشته و صرفا در حوزه دانش های وابسته و دنباله رو قرار می گیرد
7- در بسیاری از کشورها رشته ای تحت عنوان طراحی شهری وجود نداشته و وظایف آن بر عهده برنامه ریزان و معماران است
8- .... مطلب زیاد است و حوصله جمع کم بنابراین به همین نکات بسنده می کنم