۱۳۹۲-۱۱-۱۸، ۰۲:۵۶ عصر (آخرین ویرایش: ۱۳۹۲-۱۱-۱۸، ۰۳:۱۹ عصر، توسط dementor.)
به نظر شما فضای جلوی رستوران چه تاثیری در فضاهای شهری داره؟؟؟
ایا میشه تو ایران هم اینکارو پیاده کرد؟؟؟
نظر خودم:به نظرم این فضاها بیشترین تاثیر رو توی سرزندگی فضای شهری داره و باعث ارامش در محیط میشه همینطور امنیت رو هم به حد بالایی میرسونه و از ارتکاب جرم جلوگیری میکنه و همینطور باعث تنوع و گوناگونی تو فضای شهری هم میشه....
" تمدن، تنها زاییده اقتصاد برتر نیست، درهنروادب و اخلاق هم باید متمدن بود و برتری داشت "
بنظر من اينگونه فضاها علاوه بر گفته هاي دوستان تأثير بسزايي در ايجاد چهره فعال شبانه دارد كه اين موضوع در كشور ما كمتر ديده ميشه
اين نوع استفاده از فضاهاي موجود علاوه بر ايجاد تنوع، انعطاف پذيري فضارا بالا برده و مردم را تشويق به استفاده ميكند.
سلام دوستان
به نظر بنده م، چنین فضاهایی واقعا عالین.
ولی فک نمیکنم اینچنین فضاهایی رو من در ایران دیده باشم.
اگه اینجام بشه اجرا بشه ، فک کنم استقبال زیادی داشته باشه.
البته فک میکنم برای ایران، بهتره اول فرهنگ سازیش صورت بگیره!!!!
چنین فضاهایی در ایران زیاد بود به خصوص در خیابان ولیعصر بنا به دلایلی در دهه 60 همگی جمع آوری شدند!
که البته شاید هم درست بود چون پیاده رو های تهران عرض کافی برای چنین کاری نداشتن و در آن زمان اتومبیل شخصی به دلیل مشکلات (ترافیک, بنزین کوپنی و .....) به میزان زیادی از زندگی شهری حذف شده بود, بنابراین پیاده رو ها به شدت شلوغ بودند و قابل مقایسه با امروزه نبودن.پس وقتی هر نوع سد معبر حذف شد کمک زیادی کرد.
اما به صورت نه چندان آشکار باغچه های لبه دار در همان زمان شکل گرفت که در واقع با بالا بردن لبه باغچه مقابل مغازه امکان نشستن مشتریان آبمیوه فروشی ها و اغریه فروشی های کوچک در فضای مقابل مغازه فراهم شد.
پس از آن تقریبا میشه گف در تمام شهرها پیاده رو به گونه ای دیده نشد تا جایی که حتی کوچه ها به جای فضای پیاده تبدیل به فضای سواره شدن و از کوچه پیاده مدار تنها یک نوار 50 سانتی در کناره ها باقی ماند که نامش شد پیاده رو!
تنها در اواسط دهه 80 مجددا رویکرد ها به سمت پیاده مداری رفت, اما به جرئت میگم این مسیر ها هم به دلیل نوع احداث همچنان کارکرد پیاده مدار ندارن!
در پیاده راه های جدید الاحداث تهران قدیم, که دوستان هم نام بردن شروع فهالیتی نو را شاهد هستیم که اما به دلیل عدم انعطاف ضوابط مشکل در تحقق دارن!
حتی اگر مشکلات در تحقق را نادیده بگییم به دلیل مشکلات فیزیکی مشکل آفرین هستند.
فقط کافی است کفپوش عکس ها را با کفپوش پیاده راه های تهران مقایسه کنید!
در واقع این کار از بین رفتن مرز فضاهای بسته و خصوصی و اتصال به مکان های عمومی به شمار می رود. توی کلاس شناختمون، اول مخالف این طرح بودم، چون معتقد بودم فرهنگش توی ایران جا نیفتاده، به خصوص برای خانم ها، چون همونطور که همه میدونن فقط کافیه یه جا بشینی بخوای با آرامش مثلا چیزی بخوری....:(.... ولی در صورتی که این مشکل وجود نداشته باشه، یه راه حل بسیار مفید برای ارتقای کیفیت های محیطی، تعاملات اجتماعی و حتی ایجاد فضاهای شهری غنی به شمار میرود.
سپاس از ارسالتون
راستی پروژه شناختمون پیاده راه سپه سالار بود، از سانت به سانتش عکس دارم، چند تا از عکس های مرتبط رو قرار میدم. امیدوارم خوشتون بیاد