۱۳۹۰-۱-۳۱، ۱۰:۱۷ عصر
شیشه در ایران
قدیمیترین شیشه در ایران متعلق به هزاره دوم پیش از میلاد است. نمونههایی از هزاره دوم تا مقارن میلاد مسیح شامل عطردانها، النگوها، تندیسها و کاسهها و تنگهای متعدد بهدست آمدهاست. در حفاریهای چغازنبیل مربوط به دوره پیش از تاریخ، بطریهایی شیشهای یافت شدهاست، که نشان از وفور شیشه در ايلام کهن دارد.
از تمدن مارلیك مهرههای شیشهای که عمر آنها به ۳۴۰۰ سال پیش میرسد، پیدا شدهاست. همچنین ظروف شیشهای مایل به شیری در کاوشهای لرستان بهدست آمدهاست. از زمان هخامنشيان ا ثار شیشهای چندانی در دست نیست. در آن دوره مهرههای شیشهای ایران در سراسر جهان قدیم معروف بوده که ظاهراً به رنگ سیاه و سفید بودهاست.
هنرمندان ساساني در تراش دادن شیشه مهارت مخصوصی داشتهاند. شیشهٔ ساسانی در چین ارج بسیار داشته و بهویژه شیشه لاجوردي را گرانبها میشمردند. جامهای پایهدار با نقش حلقههای برجسته از دوره اشكانيان و ساسانیان بهجای ماندهاست.
ظروف شیشهای دورهٔ اسلامی تحت تأثیر طرحهای قبل از اسلام است. در دورهٔ سلجوقي و تا زمان هجوم مغول، افزارها و ظروفهای بسیار زیبای شیشهای از کورههای شیشهگری گرگان بیرون میآمد که به نازکی کاغذ و گاه مینایی و گاه تراشیده و کندهکاری شدهاست. روزگار سلجوقی اوج صنعت شیشهگری در ایران محسوب میشود. فرآوردههای شیشهای این دوران بیشتر شامل ظروف کوچک و بزرگ، عطردانهای بسیار ظریف، جامها و گلدانهایی با فرمها و اندازههای متنوع و اشیاء تزئینی کوچک بهشکل حیوانات و ... است. در دورهٔ مغول رونق شیشهسازی از میان رفت و در عوض در این عهد سفالگری و کاشیکاری رونق یافت.
در دوره تيمور رواج شیشهگری قابل توجهاست. شیشهگرانی ازمصر وسوريه به ایران آمدند و مشابه شیشههای ایرانی به مصر و سوریه رفت. در این دوره دو شهرسمرقند و شيراز از مراکز عمده شیشهسازی در ایران بودند. از این زمان به بعد این هنر روی به انحطاط نهاد تا زمان شاه عباس که با ساختن چراغهای مساجد و بطریها این هنر دوباره زنده شد. شاهعباس شیشهگران ونيزي را برای احیای این صنعت به ایران آورد. در نتیجه شیشهگری در دوره صفوي رونق دوباره یافت. گاه شیشه را با دمیدن به درون قالب میساختند و گاه شیشه را میتراشیدند تا بهشکل جواهر در آید و یا نقوشی روی آن میکندند. و گاهی نیز شیشه را با نقوش درخشان، مینایی و طلایی میکردند. در این دوره کارگاههای شیشهسازی در شهرهای مختلف ایران از جمله اصفهان، شیراز و کاشان دایر شد.
در فاصلهٔ بین سلطنت سلسله صفویه و قاجاريه هنر و صنعت شیشهگری در ایران از لحاظ سیر تکاملی پیشرفتی نداشتهاست و تا اواخر سلسله قاجاریه و بعد از آن بهتدریج ضعیفتر شدهاست. با ورود شیشه به قیمت ارزانتر و مرغوبتر به بازار ایران، کمکم این صنعت رو به انحطاط نهاد.
:heart:انسان با غرور میتازد، با دروغ میبازد و با عشق میمیرد:heart: