دوازده بنای ثبت شده

در سالهای گذشته مجموعه تخت جمشيد و پاسارگاد در استان فارس، چغازنبيل در خوزستان، ميدان نقش جهان اصفهان، تخت سليمان در آذربایجان غربی، ارگ بم در استان کرمان، گنبد سلطانيه در استان زنجان، کتیبه بيستون در کرمانشاه، سه کليسای ارامنه در شمال ایران و سازه های آبی در شوشتر در فهرست جهانی میراث فرهنگی یونسکو جای گرفته بودند.

امسال با اضافه شدن بازار تبریز و بقعه صفی الدین اردبیلی به این فهرست، در مجموع دوازده بنای باستانی در ایران از سوی یونسکو ثبت جهانی شده اند. بقعه صفی الدین اردبیلی، محل دفن شیخ صفی الدین جد بزرگ شاه اسماعیل اول، بنیانگذار سلسله صفویه است. این آرامگاه در قرن هشتم هجری به دست فرزند شیخ صفی الدین در اردبیل بنا شد و سپس با قدرت گرفتن صفویان در ایران و ارادات سلاطین صفوی به نیای خود، به مکانی مقدس تبدیل شد.

در طول سالهای حکمرانی صفویان اماکن دیگری در کنار قبر شیخ صفی الدین ساخته شد و بسیاری از هنرمندان عهد صفوی از جمله میرعماد، خطاط مشهور آثاری به سفارش سلاطین صفوی در آنجا خلق کردند. بناهای چون ساختمان چینی خانه و مسجد جنت سرا از جمله مکان هایی است که بعدها در کنار این بقعه ساخته شد.

بازار تبریز نیز از جمله بزرگترین بناهای آجری سرپوشیده در جهان به شمار می رود که هنوز بافت سنتی خود را حفظ کرده و همچنان قلب تجاری مرکز استان آذربایجان شرقی محسوب می شود. ساخت این این بازار به قرن هفتم هجری، زمانی که تبریز پاتخت ایلخانان مغول بود باز می گردد. موقعیت جغرافیایی تبریز، بازار این شهر را در طول قرن ها محلی برای داد و ستدی بازرگانان عثمانی، گرجی، روس و هندی تبدیل و به همین دلیل تبریز و به تبع آن بازارش همواره یکی از قطب های اصلی تجارت ایران بوده است.