امتیاز موضوع:
  • 23 رأی - میانگین امتیازات: 3.3
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
توسعه عمودی یا افقی ؟
#11
اعضای فعال مشارکت کنند...
آخرین ارسال های من :

پاسخ
#12
بلند مرتبه سازی حتی در شرایطی که زیرساخت و موقعیت اقتصادی بالایی هم وجود داشته باشه، از نظر من بیش از یک حد مجاز مردوده، چون اساس یک شهر یه زندگی سالم و باید انسان محور باشه، من فقط یه سوال فنی برام پیش میاد، چرا همونطور که برای شهر های جدید یه جمعیت و یک حد تراکم ساختمانی توصیه میشه برای بقیه جاها و شهر ها این کار رو پیش بینی نمیکنند؟ الان یه معضل بزرک توی شهرهای صنعتی و اصلی و مرکزی کشورها (توی ایران مثال بارزش تهرانه) همین مبحثه، البته توی کشور های توسعه یافته رسما جدا کردن مراکز تجاری- اداری و مراکز مسکونی، که بازم به نظرم مردوده چون اینطوری نظام شهری به هم میریزه، درسته که از نگاه اول خوب باشه، ولی به مرور مراکز شهری میشن یه غول بزرگ!!(ببخشید دیگه این توصیفات منه، هر کجا اشتباه بود خوشحال میشم بگین)
راه حل پیشنهادی اینجانب(البته شاید بی ربط باشه): اول باید در تمام نقاط یک کشور، زیرساخت ها و امکانات رفاهی آنقدر خوب و متوازن بشه که یگه نیازی به تمرکز جمعیت و جایابی و بلند مرتبه سازی توی شهر های صنعتی و مملو از امکانات پیش نیاد که به نظرم مهمترین مسئله همینه.
دوم اینکه اگر ناچار شدیم توسعه بدیم هی منابع طبیعی رو نابود نکنین افقی افقی پیش بریم، باید در این برهه مناطق شناسایی بشن، یعنی جاهایی که از نظر کشاورزی، منابع طبیعی و ... ارزش دارن بشن منطقه هایحفاظت شده و فقط به این منظور گسترش پیدا کنند، در صورتی که قراره شهرک اقماری ساخته بشه به شدت نیازمند حمل و نقل سریع، ارزان و در دسترسه (نمونه اش قطار های تندرو(فوق تندرو!) بین شهری ژاپن) حالا یه وقت نگید نظراتم تخیلیه! اگر درست برنامه ریزی و سرمایه گزاری بشه خیلی مفیده، در هر صورت هر دو نوع توسعه باید متناسب باشند و یکی بدون دیگری غیر ممکن و نا کارامد است...تمام :)
آخرین ارسال های من :

[تصویر:  iranshahrsaz.com_36805063693235141396.jpg]

پس هرگز نگو هرگز....
پاسخ
 سپاس شده توسط Brightness ، haydariyan
#13
(۱۳۹۳-۴-۷، ۱۰:۴۶ صبح)maryam taban نوشته است: بلند مرتبه سازی حتی در شرایطی که زیرساخت و موقعیت اقتصادی بالایی هم وجود داشته باشه، از نظر من بیش از یک حد مجاز مردوده، چون اساس یک شهر یه زندگی سالم و باید انسان محور باشه، من فقط یه سوال فنی برام پیش میاد، چرا همونطور که برای شهر های جدید یه جمعیت و یک حد تراکم ساختمانی توصیه میشه برای بقیه جاها و شهر ها این کار رو پیش بینی نمیکنند؟ الان یه معضل بزرک توی شهرهای صنعتی و اصلی و مرکزی کشورها (توی ایران مثال بارزش تهرانه) همین مبحثه، البته توی کشور های توسعه یافته رسما جدا کردن مراکز تجاری- اداری و مراکز مسکونی، که بازم به نظرم مردوده چون اینطوری نظام شهری به هم میریزه، درسته که از نگاه اول خوب باشه، ولی به مرور مراکز شهری میشن یه غول بزرگ!!(ببخشید دیگه این توصیفات منه، هر کجا اشتباه بود خوشحال میشم بگین)
راه حل پیشنهادی اینجانب(البته شاید بی ربط باشه): اول باید در تمام نقاط یک کشور، زیرساخت ها و امکانات رفاهی آنقدر خوب و متوازن بشه که یگه نیازی به تمرکز جمعیت و جایابی و بلند مرتبه سازی توی شهر های صنعتی و مملو از امکانات پیش نیاد که به نظرم مهمترین مسئله همینه.
دوم اینکه اگر ناچار شدیم توسعه بدیم هی منابع طبیعی رو نابود نکنین افقی افقی پیش بریم، باید در این برهه مناطق شناسایی بشن، یعنی جاهایی که از نظر کشاورزی، منابع طبیعی و ... ارزش دارن بشن منطقه هایحفاظت شده و فقط به این منظور گسترش پیدا کنند، در صورتی که قراره شهرک اقماری ساخته بشه به شدت نیازمند حمل و نقل سریع، ارزان و در دسترسه (نمونه اش قطار های تندرو(فوق تندرو!) بین شهری ژاپن) حالا یه وقت نگید نظراتم تخیلیه! اگر درست برنامه ریزی و سرمایه گزاری بشه خیلی مفیده، در هر صورت هر دو نوع توسعه باید متناسب باشند و یکی بدون دیگری غیر ممکن و نا کارامد است...تمام :)



چند نکته :
در مورد بلند مرتبه سازی بیش از حد اگر منظور تعداد طبقات بسیار زیاد مثلا 50 طبقه هست کاملا قبول دارم چون بر اساس موقعیت هر شهر و شدت عواملی مانند باد، سطح منابع آب, زلزله, اقتصاد و .... ساخت تعداد طبقاتی بیش از حد مشکل سرویس دهی داره و حتی اگر نداشته باشه لرزش های کوچک ناشی از باد در ارتفاع بیش از حد میتونه عواقب شدیدی بر سلامتی ساکنین داشته باشه، ساده ترین حالت لرزش های خفیف در طولانی مدت بر ساکنین اثر منفی داره.

مسئله بعدی در مورد بافت های صرفا اداری، تجاری، مسکونی هم شبهات زیادی وجود داره به خصوص که بیشتر مدل های اجرا شده چندان موفق نبودن، اما تقریبا بر این که هر محدوده باید ویژگی قالبی داشته باشه نتایج مثبت بوده، برای مئال تمرکز بافت ادارات دولتی و نزدیکی مجتمع های مسکونی این ادارات به ها در یک نقطه از شهر، تمرکز سازو کارهای اقتصادی شهر در محدوده ای خاص و حتی تمرکز بافت های شبه شهری و ویلایی با درصد سکونت بالای خانواده ها و افراد سالخورده با تمرکز خدمات سلامتی و بهداشتی در این نقاط نتایج مثبتی داشته.
این به معنی عدم وجود امکانات و خدمات در سایر نقاط شهر و یا نبود کاربری مسکونی در مرکز تجاری شهری نیست، البته معمولا کاربری های مسکونی در مراکز تجاری شهر قیمت نسبتا بالایی دارند که در ایران برعکس هست و حاشیه های شهر قیمت بالاتری دارند.
در مورد اینکه چرا شهرهای ایران نظام حد خاصی ندارند هم شاید بشه گفت دلیل اصلی سیاست های نه چندان بلند مدت و متمرکز از سمت دولت مرکزی نه دولت محلی است.

در مورد منابع زیستی هم کاملا حق داری, در ایران برخی نقاط که میتونستن به عنوان ذخیره منابع باشن تبدیل به بافت شهری شدن و بعد مجبور شدیم از نقاط دورتر منابع زیستی رو تامین کنیم که حالا مشکل منابع زیستی غیر قابل مدیریت در ایران شده!

آخرین ارسال های من :
پاسخ
 سپاس شده توسط Brightness ، m.marziye ، alireza ، maryam taban ، haydariyan ، khansa
#14
توسعه عمودی ناخوداگاه مار یاد برج های مسکونی وتجاری و خدماتی میاندازه .... من فک میکنم اگه توپوگرافی وناهمواری اجازه یا تهدید برای رشد شهر باشه ما میریم به سمت شهر فشرده و یکی از راهکاراش داشتن شهر خلاق وبهروری زمین به صورت بالاست ...
توسعه افقی گاهی می تونیم منفصل ادامه رشد شهر رو داشته باشیم خیلی جالبه که بدونید تهران نرخ بهره وری زمین پایینتری داره با این جمعیت
من باور دارم که توسعه افقی مستلزم رعایت نکاتی ست که باید ها و نباید های فراوانی ست
دیگه وقتش رسیده که بنشینیم و ببینیم که سیاست های تراکم تشویقی وافزایش نرخ اشغال و توسعه عمودی چه بلایایی سر شهرهای مااورده
آخرین ارسال های من :

    هیچ آوازه ای
    بر بلندی سرزمینی که سرای آن دام نبودن و نخواستنت است قدم گذاشته ای ونمی دانی که عاقبت عاشقانه هارا باد به لختی از ثانیه ای از جنون پر میدهد ... پر میدهد این عشقانه ها را چون که باد است باد لحظه ای آرام نمیگیرد .. درست مث من که درنگی بر من نیست ... و منهای بودن بی معنی این روزای پر تلاطمم ... هیچ آوازه ی دیگر نخواهم داشت... باد (م.فیروزه)
    پاسخ
     سپاس شده توسط haydariyan
    #15
    (۱۳۹۳-۴-۱۶، ۰۲:۳۶ صبح)wimifire نوشته است: توسعه عمودی ناخوداگاه مار یاد برج های مسکونی وتجاری و خدماتی میاندازه .... من فک میکنم اگه توپوگرافی وناهمواری اجازه یا تهدید برای رشد شهر باشه ما میریم به سمت شهر فشرده و یکی از راهکاراش داشتن شهر خلاق وبهروری زمین به صورت بالاست ...
    توسعه افقی گاهی می تونیم منفصل ادامه رشد شهر رو داشته باشیم خیلی جالبه که بدونید تهران نرخ بهره وری زمین پایینتری داره با این جمعیت
    من باور دارم که توسعه افقی مستلزم رعایت نکاتی ست که باید ها و نباید های فراوانی ست
    دیگه وقتش رسیده که بنشینیم و ببینیم که سیاست های تراکم تشویقی وافزایش نرخ اشغال و توسعه عمودی چه بلایایی سر شهرهای مااورده


    میشه دقیقا بگین اول ما کی و در کجا توسعه ای جز توسعه افقی داشتیم تو ایران که حالا توسعه عمودی بلایی سر شهریمون آورده باشه ؟
    احتمالا منظورتون توسعه عمودی هنگ کنگ هست، چون تو تهران که توسعه عمودی نداشتیم!
    شهر خلاق هم ارتباطش به صورت مستقیم با موضوع چی هست؟ احتمالا همون ارتباط توسعه عمودی با شهرهای کوتوله مثل تهران؟

    پاسخ
    #16
    درود
    سپاس از دیدگاهایی که بیان کردید ؛ راستش زیاد اطلاعات ندارم اما با علم کم خودم اجازه بدید در این باره چیزی که برداشت کردم رو بیان کنم ؛ توسعه ی افقی به معنی ای که الان در شهرهای ایران شاهدش هستیم به سمت افزایش قلمرو فضایی و افزایشی کالبد جدید به سمت بی هویتی رفته و با بی روحی اونها مواجه هستیم که این تبدیل شدن شار به شهر رو از دیر باز بدون فلسفه ی موجه و بیشتر جنبه های تجریدیش که تأکید بر رشد ناموزون و خود به خودی شهر رو داره پیش برده تا جایی که میدونم بررسی ها نشون داده چیزی در حدود 15 تا 20 درصد شهرها رو زمینهای خالی تشکیل میده ؛زمینهای بلا استفاده و بعضاً زمینهای قابل بازیابی که ممکنه که تصاویر منفی و مخاطرات زیست محیطی رو در ذهن مجسم کنه اما به نوعی این زمینها میتونند فرصتی برای توسعه ی درون شهری و اقتصاد محله ای یک شهر باشند.و همونطور که از توسعه ی درونی و مفهومش برمیاد عملاً به معنی رهاکردن توسعه ی بیرونی نیست بلکه بیشتر به انتظامی که توزیع متعادل تجهیزات رو تأسیسات رو چه در درون وچه بیرون پا بفشاره تأکید داره ؛که خوب این شعار رشد افقی دشمن توسعه ی پایدار هم شعار معروفی هست و به قول دوستان بهتره که زمینهای کشاورزی به صورتی که هستند باقی بمونند و کاربریشون حفظ بشه که شهرسازی به قسمت اقتصاد شهری هم وفادار مونده باشه و این مشکل که زمینها در حاشیه ی رودخانه ها و بعضاً در خود رودخانه که در مناطق جنوبی کشور باتوجه به کمبود بارندگی ؛ کم کم این کاربری خود رو از دست دادند ؛ ساخت و سازهای غیرقانونی با رشد وسیع در شهرهای نسبتاً کوچک افزایش پیدا کرده و گاه که در زمستان با طغیان رودها مواجه میشند تمام مناطقی که ساخت و ساز مسکونی رو به صورت غیر قانونی در اونها شاهدیم آسیب می بینه اما بااین حال با توجه به اینکه شهرداری ها به این موضوع آگاه هستند هیچ اقدامی در این خصوص صورت نمیگیره !!! خوب توسعه ی عمودی هم در ذهن بلندمرتبه سازی رو زنده میکنه که از مکتب شیکاگو تا پست مدرنیسم تعاریف خاصی براش ارائه شده ، از لحاظ اقتصادی شاید به دلیل کاهش هزینه های دسترسی خدماتی تأثیر مثبتی داشته باشه همینطور به دلیل توجه این پدیده به مسئله ی مسکن و پاسخگویی به نیاز مسکن تأثیر مثبتی داره ،مسلماً از لحاظ کالبدی فضایی فقط به این دلیل که از رشد افقی جلوگیری میکنه تأثیر مثبتی هست که خوب مسلماً پیامد این تأثیر مثبت هم دستیابی به کاربری های خدماتی ،فضای سبز ،ورزشی ، درمانی ، آموزشی و... با سرانه ی بالایی میتونه باشه که خوب تأثیر مثبتی هست اما باایجاد همین عدم هماهنگی و تعادل بین تراکم موجود و ظرفیت زیر ساختها باایجاد مشکلاتی مثل ؛ عدم دسترسی سواره و پیاده ؛ترافیکهای شهری ،کمبود پارکینگ شهری ؛ایجاد سایه اندازی و جلوگیری از بهره گیری ساختمانهای کم ارتفاعتر از نور خورشید در مناطق سردسیری کلانشهر ؛همینطور ایجاد دید بصری نامناسب که گاهاً ممکنه پیش بیاد ،ایجاد آلودگی و جلوگیری از جریان یافتن هوا و نزدیکی باهوای آلوده ی بالا میتونه منفی تلقی بشه؛ از لحاظ اجتماعی و فرهنگی هم میتونه به دلیل بالا بردن فرهنگ آپارتمان نشینی و به وجود آوردن محیطهای بزرگتر مثبت تلقی بشه و هم به دلیل افزایش تراکم جمعیتی با کاهش امنیت منفی باشه پس نمیشه از نقش مطلق صحبت کرد تنها زمانی ساختمانهای بلندمرتبه میتونند به خوبی نقشی که بهشون داده شده رو ایفاکنند که اقدام به احداثشون بر اساس مطالعات امکان سنجی و طراحی و ساختشون بر پایه مبانی علمی و فنی باشه که خوب راهکارهای زیادی هم هست حتی در زمینه ی اقتصادی با وارد کردن بحث تراکم تشویقی خواستند مشکل و حل کنند اگر اشتباه نکنم اما اصلاً ازاین تراکم ها برای توسعه ی بحث خدمات استفاده نشد ، نمیدونم چقدر از مطلب دور شدم اما حداقل در شهرهایی که از نزدیک دارم میبینم وقتی توسعه ی افقی بامشکل مواجه هست چطور میشه انتظار داشت که توسعه ی عمودی براساس بهتر شدن پیش بره ؛ ضمن اونکه من خودمم وقتی اسم توسعه ی عمودی میاد بیشتر یاد ساختمانهای تجاری میفتم چون به قول مهندس عزیز در بلندمدت در مناطق مسکونی آثار سوئی میذارند .
    آخرین ارسال های من :

    راه در جهان یکیست و آن راه ، راستی ست.
    پاسخ
     سپاس شده توسط Urbanist
    #17
    (۱۳۹۳-۴-۱۶، ۰۷:۱۱ صبح)khansa نوشته است: درود
    سپاس از دیدگاهایی که بیان کردید ؛ راستش زیاد اطلاعات ندارم اما با علم کم خودم اجازه بدید در این باره چیزی که برداشت کردم رو بیان کنم ؛ توسعه ی افقی به معنی ای که الان در شهرهای ایران شاهدش هستیم به سمت افزایش قلمرو فضایی و افزایشی کالبد جدید به سمت بی هویتی رفته و با بی روحی اونها مواجه هستیم که این تبدیل شدن شار به شهر رو از دیر باز بدون فلسفه ی موجه و بیشتر جنبه های تجریدیش که تأکید بر رشد ناموزون و خود به خودی شهر رو داره پیش برده تا جایی که میدونم بررسی ها نشون داده چیزی در حدود 15 تا 20 درصد شهرها رو زمینهای خالی تشکیل میده ؛زمینهای بلا استفاده و بعضاً زمینهای قابل بازیابی که ممکنه که تصاویر منفی و مخاطرات زیست محیطی رو در ذهن مجسم کنه اما به نوعی این زمینها میتونند فرصتی برای توسعه ی درون شهری و اقتصاد محله ای یک شهر باشند.و همونطور که از توسعه ی درونی و مفهومش برمیاد عملاً به معنی رهاکردن توسعه ی بیرونی نیست بلکه بیشتر به انتظامی که توزیع متعادل تجهیزات رو تأسیسات رو چه در درون وچه بیرون پا بفشاره تأکید داره ؛که خوب این شعار رشد افقی دشمن توسعه ی پایدار هم شعار معروفی هست و به قول دوستان بهتره که زمینهای کشاورزی به صورتی که هستند باقی بمونند و کاربریشون حفظ بشه که شهرسازی به قسمت اقتصاد شهری هم وفادار مونده باشه و این مشکل که زمینها در حاشیه ی رودخانه ها و بعضاً در خود رودخانه که در مناطق جنوبی کشور باتوجه به کمبود بارندگی ؛ کم کم این کاربری خود رو از دست دادند ؛ ساخت و سازهای غیرقانونی با رشد وسیع در شهرهای نسبتاً کوچک افزایش پیدا کرده و گاه که در زمستان با طغیان رودها مواجه میشند تمام مناطقی که ساخت و ساز مسکونی رو به صورت غیر قانونی در اونها شاهدیم آسیب می بینه اما بااین حال با توجه به اینکه شهرداری ها به این موضوع آگاه هستند هیچ اقدامی در این خصوص صورت نمیگیره !!! خوب توسعه ی عمودی هم در ذهن بلندمرتبه سازی رو زنده میکنه که از مکتب شیکاگو تا پست مدرنیسم تعاریف خاصی براش ارائه شده ، از لحاظ اقتصادی شاید به دلیل کاهش هزینه های دسترسی خدماتی تأثیر مثبتی داشته باشه همینطور به دلیل توجه این پدیده به مسئله ی مسکن و پاسخگویی به نیاز مسکن تأثیر مثبتی داره ،مسلماً از لحاظ کالبدی فضایی فقط به این دلیل که از رشد افقی جلوگیری میکنه تأثیر مثبتی هست که خوب مسلماً پیامد این تأثیر مثبت هم دستیابی به کاربری های خدماتی ،فضای سبز ،ورزشی ، درمانی ، آموزشی و... با سرانه ی بالایی میتونه باشه که خوب تأثیر مثبتی هست اما باایجاد همین عدم هماهنگی و تعادل بین تراکم موجود و ظرفیت زیر ساختها باایجاد مشکلاتی مثل ؛ عدم دسترسی سواره و پیاده ؛ترافیکهای شهری ،کمبود پارکینگ شهری ؛ایجاد سایه اندازی و جلوگیری از بهره گیری ساختمانهای کم ارتفاعتر از نور خورشید در مناطق سردسیری کلانشهر ؛همینطور ایجاد دید بصری نامناسب که گاهاً ممکنه پیش بیاد ،ایجاد آلودگی و جلوگیری از جریان یافتن هوا و نزدیکی باهوای آلوده ی بالا میتونه منفی تلقی بشه؛ از لحاظ اجتماعی و فرهنگی هم میتونه به دلیل بالا بردن فرهنگ آپارتمان نشینی و به وجود آوردن محیطهای بزرگتر مثبت تلقی بشه و هم به دلیل افزایش تراکم جمعیتی با کاهش امنیت منفی باشه پس نمیشه از نقش مطلق صحبت کرد تنها زمانی ساختمانهای بلندمرتبه میتونند به خوبی نقشی که بهشون داده شده رو ایفاکنند که اقدام به احداثشون بر اساس مطالعات امکان سنجی و طراحی و ساختشون بر پایه مبانی علمی و فنی باشه که خوب راهکارهای زیادی هم هست حتی در زمینه ی اقتصادی با وارد کردن بحث تراکم تشویقی خواستند مشکل و حل کنند اگر اشتباه نکنم اما اصلاً ازاین تراکم ها برای توسعه ی بحث خدمات استفاده نشد ، نمیدونم چقدر از مطلب دور شدم اما حداقل در شهرهایی که از نزدیک دارم میبینم وقتی توسعه ی افقی بامشکل مواجه هست چطور میشه انتظار داشت که توسعه ی عمودی براساس بهتر شدن پیش بره ؛ ضمن اونکه من خودمم وقتی اسم توسعه ی عمودی میاد بیشتر یاد ساختمانهای تجاری میفتم چون به قول مهندس عزیز در بلندمدت در مناطق مسکونی آثار سوئی میذارند .


    راهکار تراکم تشویقی در ایران و بالا بردن ارتفاع ابنیه شهر در این سیاست خودش توسعه افقی محسوب میشه!
    چون گستره این افزایش طبقات در کل شهر گسترده شده و دقیقا برعکس در توسعه عمودی چون شهر از یک نقطه شروع به بلند شدن میکنه همیشه حاشیه شهر ها در حد ارتفاع معقول ابنیه 6 تا 8 متری باقی میمونه!
    در مورد سیاست های مشکل دار ایران هم باید گفت بخش بزرگی از مشکل عدم وجود حد ارتفاعی برای ابنیه و تنها لحاظ شدن تعداد طبقات و مساحت در طرح ها هست که مشکل زا هست، چون هم طرح ها را به شکل امروزی در میاره و هم شبهات زیادی ایجاد میکنه که منجر به مشکلات میشن.


    ببینید قرار نیست سازنده خصوصی تنها بر پایه وجدان همه این کارها رو بکنه، اول مطالعات در زمینه تونل های باد و زمین های زیستی و کشاورزی و ..... و معین کردن حد ارتفاعی برای ابنیه بر عهده دولت محلی است، دوم اگر سازندگان املاک بر اساس قانون شورای عالی مثل بقیه دنیا مجبور باشن در عمل و نه فقط یک قانون خاک گرفته به ضمانت پنج تا ده ساله خودشون برای گارانتی و خدمات محصول تولیدی یعنی ابنیه اقدام کنن خود به خود مشکلات حل میشه و برج های تجاری که شما انقدر چرکین بهش نگاه میکنین تبدیل به محصولات با کیفیتی میشن.

    در مورد بقیه اشکالات وارده هم قبلا صحبت کردم بخونید، اما اینکه مشکل ترافیک و پارکینگ و ... در مرکز شهر باشه اصلا چیزی نیست که قرار باشه حل بشه، اتفاقا نباید بهش امکانات داد تا فرهنگ استفاده از اتومبیل در مراکز شهری متعادل بشه وگرنه اگر بهش امکانات داده بشه مرتبا رشد ترافیکی میکنه!
    نیویورک نمونه خوبی هست تا سال دو هزار مرتبا سعی شد مشکل ترافیک با سیاست های مختلف حل بشه اما نتیجه این شد که مرتبا مشکلات بیشتر شد، بعد دو هزار هیچ کاری براش نکردن و امروزه در مرکز نیویورک حتی ثروتمند ترین افراد هم مسیر های تا پانصد متر را بدون استفاده از اتومبیل شخصی تردد میکنن، پس گاهی کاری نکردن راه حل موفق تری هست، اما حمل و نقل مربوط به این پست نیست. اگر خواستین در پست بحث حمل و نقل بیشتر صحبت میکنیم.

    پاسخ
     سپاس شده توسط khansa
    #18
    (۱۳۹۳-۴-۱۶، ۰۷:۳۴ صبح)Urbanist نوشته است:
    (۱۳۹۳-۴-۱۶، ۰۷:۱۱ صبح)khansa نوشته است: درود
    سپاس از دیدگاهایی که بیان کردید ؛ راستش زیاد اطلاعات ندارم اما با علم کم خودم اجازه بدید در این باره چیزی که برداشت کردم رو بیان کنم ؛ توسعه ی افقی به معنی ای که الان در شهرهای ایران شاهدش هستیم به سمت افزایش قلمرو فضایی و افزایشی کالبد جدید به سمت بی هویتی رفته و با بی روحی اونها مواجه هستیم که این تبدیل شدن شار به شهر رو از دیر باز بدون فلسفه ی موجه و بیشتر جنبه های تجریدیش که تأکید بر رشد ناموزون و خود به خودی شهر رو داره پیش برده تا جایی که میدونم بررسی ها نشون داده چیزی در حدود 15 تا 20 درصد شهرها رو زمینهای خالی تشکیل میده ؛زمینهای بلا استفاده و بعضاً زمینهای قابل بازیابی که ممکنه که تصاویر منفی و مخاطرات زیست محیطی رو در ذهن مجسم کنه اما به نوعی این زمینها میتونند فرصتی برای توسعه ی درون شهری و اقتصاد محله ای یک شهر باشند.و همونطور که از توسعه ی درونی و مفهومش برمیاد عملاً به معنی رهاکردن توسعه ی بیرونی نیست بلکه بیشتر به انتظامی که توزیع متعادل تجهیزات رو تأسیسات رو چه در درون وچه بیرون پا بفشاره تأکید داره ؛که خوب این شعار رشد افقی دشمن توسعه ی پایدار هم شعار معروفی هست و به قول دوستان بهتره که زمینهای کشاورزی به صورتی که هستند باقی بمونند و کاربریشون حفظ بشه که شهرسازی به قسمت اقتصاد شهری هم وفادار مونده باشه و این مشکل که زمینها در حاشیه ی رودخانه ها و بعضاً در خود رودخانه که در مناطق جنوبی کشور باتوجه به کمبود بارندگی ؛ کم کم این کاربری خود رو از دست دادند ؛ ساخت و سازهای غیرقانونی با رشد وسیع در شهرهای نسبتاً کوچک افزایش پیدا کرده و گاه که در زمستان با طغیان رودها مواجه میشند تمام مناطقی که ساخت و ساز مسکونی رو به صورت غیر قانونی در اونها شاهدیم آسیب می بینه اما بااین حال با توجه به اینکه شهرداری ها به این موضوع آگاه هستند هیچ اقدامی در این خصوص صورت نمیگیره !!! خوب توسعه ی عمودی هم در ذهن بلندمرتبه سازی رو زنده میکنه که از مکتب شیکاگو تا پست مدرنیسم تعاریف خاصی براش ارائه شده ، از لحاظ اقتصادی شاید به دلیل کاهش هزینه های دسترسی خدماتی تأثیر مثبتی داشته باشه همینطور به دلیل توجه این پدیده به مسئله ی مسکن و پاسخگویی به نیاز مسکن تأثیر مثبتی داره ،مسلماً از لحاظ کالبدی فضایی فقط به این دلیل که از رشد افقی جلوگیری میکنه تأثیر مثبتی هست که خوب مسلماً پیامد این تأثیر مثبت هم دستیابی به کاربری های خدماتی ،فضای سبز ،ورزشی ، درمانی ، آموزشی و... با سرانه ی بالایی میتونه باشه که خوب تأثیر مثبتی هست اما باایجاد همین عدم هماهنگی و تعادل بین تراکم موجود و ظرفیت زیر ساختها باایجاد مشکلاتی مثل ؛ عدم دسترسی سواره و پیاده ؛ترافیکهای شهری ،کمبود پارکینگ شهری ؛ایجاد سایه اندازی و جلوگیری از بهره گیری ساختمانهای کم ارتفاعتر از نور خورشید در مناطق سردسیری کلانشهر ؛همینطور ایجاد دید بصری نامناسب که گاهاً ممکنه پیش بیاد ،ایجاد آلودگی و جلوگیری از جریان یافتن هوا و نزدیکی باهوای آلوده ی بالا میتونه منفی تلقی بشه؛ از لحاظ اجتماعی و فرهنگی هم میتونه به دلیل بالا بردن فرهنگ آپارتمان نشینی و به وجود آوردن محیطهای بزرگتر مثبت تلقی بشه و هم به دلیل افزایش تراکم جمعیتی با کاهش امنیت منفی باشه پس نمیشه از نقش مطلق صحبت کرد تنها زمانی ساختمانهای بلندمرتبه میتونند به خوبی نقشی که بهشون داده شده رو ایفاکنند که اقدام به احداثشون بر اساس مطالعات امکان سنجی و طراحی و ساختشون بر پایه مبانی علمی و فنی باشه که خوب راهکارهای زیادی هم هست حتی در زمینه ی اقتصادی با وارد کردن بحث تراکم تشویقی خواستند مشکل و حل کنند اگر اشتباه نکنم اما اصلاً ازاین تراکم ها برای توسعه ی بحث خدمات استفاده نشد ، نمیدونم چقدر از مطلب دور شدم اما حداقل در شهرهایی که از نزدیک دارم میبینم وقتی توسعه ی افقی بامشکل مواجه هست چطور میشه انتظار داشت که توسعه ی عمودی براساس بهتر شدن پیش بره ؛ ضمن اونکه من خودمم وقتی اسم توسعه ی عمودی میاد بیشتر یاد ساختمانهای تجاری میفتم چون به قول مهندس عزیز در بلندمدت در مناطق مسکونی آثار سوئی میذارند .


    راهکار تراکم تشویقی در ایران و بالا بردن ارتفاع ابنیه شهر در این سیاست خودش توسعه افقی محسوب میشه!
    چون گستره این افزایش طبقات در کل شهر گسترده شده و دقیقا برعکس در توسعه عمودی چون شهر از یک نقطه شروع به بلند شدن میکنه همیشه حاشیه شهر ها در حد ارتفاع معقول ابنیه 6 تا 8 متری باقی میمونه!
    در مورد سیاست های مشکل دار ایران هم باید گفت بخش بزرگی از مشکل عدم وجود حد ارتفاعی برای ابنیه و تنها لحاظ شدن تعداد طبقات و مساحت در طرح ها هست که مشکل زا هست، چون هم طرح ها را به شکل امروزی در میاره و هم شبهات زیادی ایجاد میکنه که منجر به مشکلات میشن.


    ببینید قرار نیست سازنده خصوصی تنها بر پایه وجدان همه این کارها رو بکنه، اول مطالعات در زمینه تونل های باد و زمین های زیستی و کشاورزی و ..... و معین کردن حد ارتفاعی برای ابنیه بر عهده دولت محلی است، دوم اگر سازندگان املاک بر اساس قانون شورای عالی مثل بقیه دنیا مجبور باشن در عمل و نه فقط یک قانون خاک گرفته به ضمانت پنج تا ده ساله خودشون برای گارانتی و خدمات محصول تولیدی یعنی ابنیه اقدام کنن خود به خود مشکلات حل میشه و برج های تجاری که شما انقدر چرکین بهش نگاه میکنین تبدیل به محصولات با کیفیتی میشن.

    در مورد بقیه اشکالات وارده هم قبلا صحبت کردم بخونید، اما اینکه مشکل ترافیک و پارکینگ و ... در مرکز شهر باشه اصلا چیزی نیست که قرار باشه حل بشه، اتفاقا نباید بهش امکانات داد تا فرهنگ استفاده از اتومبیل در مراکز شهری متعادل بشه وگرنه اگر بهش امکانات داده بشه مرتبا رشد ترافیکی میکنه!
    نیویورک نمونه خوبی هست تا سال دو هزار مرتبا سعی شد مشکل ترافیک با سیاست های مختلف حل بشه اما نتیجه این شد که مرتبا مشکلات بیشتر شد، بعد دو هزار هیچ کاری براش نکردن و امروزه در مرکز نیویورک حتی ثروتمند ترین افراد هم مسیر های تا پانصد متر را بدون استفاده از اتومبیل شخصی تردد میکنن، پس گاهی کاری نکردن راه حل موفق تری هست، اما حمل و نقل مربوط به این پست نیست. اگر خواستین در پست بحث حمل و نقل بیشتر صحبت میکنیم.
    ______________________
    در ابتدا به خاطر اطلاعات کمم پوزش میخوام و سپاس از پاسخ جامعتون ؛ درسته باور بنده هم همینه وقتی قوانین به روز رسانی نشه و یا بهشون بها داده نشه ؛ شاید این مشکلات باقی بمونه و این قانونمندی نیاز به نفوذ و ملزم به رعایتش در باور همه هست ؛نمیدونم اما تصور میکنم شاید اگر پیش نویس قانون جامع مدیریت شهری به تصویب برسه ،اوضاع بهبود پیدا کنه!!!!

    پاسخ
    #19
    (۱۳۹۳-۴-۱۶، ۰۸:۴۲ صبح)khansa نوشته است:
    (۱۳۹۳-۴-۱۶، ۰۷:۳۴ صبح)Urbanist نوشته است:
    (۱۳۹۳-۴-۱۶، ۰۷:۱۱ صبح)khansa نوشته است:
    ______________________
    در ابتدا به خاطر اطلاعات کمم پوزش میخوام و سپاس از پاسخ جامعتون ؛ درسته باور بنده هم همینه وقتی قوانین به روز رسانی نشه و یا بهشون بها داده نشه ؛ شاید این مشکلات باقی بمونه و این قانونمندی نیاز به نفوذ و ملزم به رعایتش در باور همه هست ؛نمیدونم اما تصور میکنم شاید اگر پیش نویس قانون جامع مدیریت شهری به تصویب برسه ،اوضاع بهبود پیدا کنه!!!!


    فکر نمیکنم بهبود پیدا کنه، حتی شاید بدتر هم بشه، بخش اصلی مشکلات فعلی ناشی از استقلال مالی شهرداری ها و داشتن درآمدی به نام مجوز های احداث و نوسازی هست، در یک مدل مدیریت جامع و مستقل هر دولت محلی باید اول مسائل فساد زای مالی از بدنه حذف بشه!
    شهرداری تهران در حالی مجوز های جدید صادر میکنه که شبکه برق حتی توان انشعاب نداره، نتیجه میشه بالا رفتن 400% هزینه انشعاب و پیامدها روشن هست. این در قسمت های قدیمی شهر است که شبکه برق وجود خارجی داره در برخی مناطق نوساز هزینه تا 15 برابر بالا میره چون باید اول شبکه ایجاد بشه!
    یعنی شهر داره تو مناطقی احداث انجام میده که هنوز زیرساخت شهری نداره، به کدوم مجوز نمیدونم!
    اما دلیلش روشن هست چون هزینه ها به دولت مرکزی یا مردم تحمیل میشه اما درآمد های ناشی از احداث به شهرداری میرسه!

    اما اگر دولت محلی و مدیریت جامع شهری به این معنی باشه دولت محلی از ارزش افزوده تجاری و مالیات بر سود و درآمد مردم تامین بشه و مجبور باشه برای احداث ها و تخریب ها و توسعه ها حق آلودگی و منابع به دولت مرکزی پرداخت کنه به جای این که بودجه بگیره. بله دولت محلی مستقل میتونه بسیاری از مسائل رو حل کنه!

    اما شهرداری مستقلی مثل تهران که بسیار نزدیک به مدیریت جامع عملکرد داره نشون داده جز ایجاد تورم، بالا بردن هزینه مردم، تخریب منابع زیستی و دادن خدمات نمایشی مانند بزرگراه های دو طبقه کاربردی نداره!

    پاسخ
     سپاس شده توسط khansa
    #20
    به نظر من در صورتی که توسعه مواردی چون همسایگی  در راستای عمودی ممکن باشه  توسعه شهری در راستای عمود میتونه خیلی هم پر فایده باشه.......

    آخرین ارسال های من :
      پاسخ


      موضوع‌های مشابه…
      موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
        مردم محوری طرح یا تخصصی بودن طرح؟ Urbanist 25 23,283 ۱۳۹۶-۸-۹، ۰۳:۵۶ عصر
      آخرین ارسال: asoa
        احیا یا نوسازی بافت قدیمی؟ Urbanist 23 21,947 ۱۳۹۳-۴-۱۴، ۰۲:۳۰ صبح
      آخرین ارسال: jalali_a3
        سرزندگی یا دنجی؟ Urbanist 8 17,345 ۱۳۹۳-۳-۱۹، ۰۶:۰۳ صبح
      آخرین ارسال: Urbanist
        مدل توسعه افقی ابر پهن شهر Urbanist 7 15,577 ۱۳۹۳-۳-۴، ۱۱:۲۴ عصر
      آخرین ارسال: Urbanist
      Exclamation برنامه ریزی شهری یا طراحی؟ jani501 0 1,792 ۱۳۹۳-۲-۲۷، ۰۸:۱۵ عصر
      آخرین ارسال: jani501

      پرش به انجمن:


      کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان