چالش ها و نقش هاي چندگانه توسعه شهر تهران

مداخلات دولت در مديريت شهري و تبديل شهرداري به سازماني تابع دولت، ريشه در فرهنگ سياسي ديرين كشور دارد. دوقطبي شدن، فرسودگي بافت ها، بي نظمي در حوزه هاي كار و فعاليت، ترافيك، آلودگي ، و مسائل اقتصادي و اجتماعي، هر يك مشكلي منبعث از چند نقشي بودن تهران هستند.

تهران در نقش اول، پايتخت و محل استقرار دولت است كه از فضاهاي شهر براي اِعمال حاكميت ملي استفاده مي كند؛ در نقش دوم، مركز توسعه منطقه اي است و هدايت مراكز جمعيتي پيرامون را عهده دار است؛ و در نقش سوم، محل زندگي مردمي است كه حق ايفاي نقش در مديريت آن را براي خود قايل هستند. تلاقي منافع حاصل از اين سه نقش، باعث بروز مشكلاتي شده كه ريشه در تعارض ميان آنها دارد.
نتايج تحقيق نشان مي دهد كه براي حل مشكلات، و پرهيز از تضاد ميان نقش هاي مذكور، تهران را بايد به عنوان كلي واحد كه واجد نقش هاي گوناگون است در نظر گرفت، و برنامه توسعه يكپارچه اي تدوين گردد كه ضمن رسميت بخشي به هر نقش ، راه كارهايي چون ايجاد نهادهاي بين بخشي جهت ايفاي نقشي ميانجي گرايانه با تاكيد بر پشتوانه سرمايه اجتماعي و برهم افزايي توانمندي تمامي ذي نفعان را سازماندهي نمايد.