۱۳۹۱-۶-۱۱، ۰۹:۰۵ عصر
بذارید از دو منظر نگاه کنیم:
1 از منظر اسلام که آیه صریح قرآن میگه که ما قصاص رو برای اینکه شما زنده بمانید قرار دادیم. یعنی بر خلاف حرف شما، قرآن دقیقا تاکید داره که این کار باعث جلو گیری از خشونت های بیشتر میشه و اتفاقا کار بسیار مفیدی هم هست، لازم هم هست
امر واضح اینه که به آمار ها صرفا نمیشه استناد کرد، به این دلیل که دلایل شکل گیری اونها بسیار متفاوته، اینکه چرا قتل در ایران رخ میده یه بحثه اینکه چرا مثلا درآمریکا هرماه حادثه ای اتفاق میفت که یه نفر با اسلحه به سینما یا مدرسه و پارک میره و یه عده ای رو به رگبار میبنده یه بحثه.
این جملتون که گفتید صرفا انتقا و بازتولید همون خشونت در منظر عموم برای به اصطلاح ترساندن، چند اشتباه درونش داره: صرفا انتقاد نیست بلکه نمایش علنی مجازات کسانی است که دست به جنایتی زده اند که در اجتماع دست به جرمی زده اند که قلب جامعه رو جریحه دار کرده نکنه به نظرتون این هم غلیان احساساته؟؟ به هرحال مواردی چون حیا، غیرت و تعصب مواهب خدادایه که نباید با احساسات اشتباه بشه و احترام به این ویژگی ها یه امر مهم و ضروریه. این چه رسمیه که یکی میاد هفتاد نفرو میکشه بعدش بیست و یک سال میره زندان؟؟ این انسان قطعا یک جانیه که مشکلات روحی عدیده ای داره و یک سوال مهم تر: چه تضمینی وجود داره که بعد از بازگشت به اجتماع اون جنایات رو مرتکب نشه؟ حتی بدتر از اونو؟ شما تضمین میکنید؟ دولت؟ کی؟ اگه دوباره بکنه چی؟ بازم بیست یک سال زندان ؟ بعدش دوباره بیاد بیرونو دوباره...
ایا امار کسانی که چهل سال زندان محکوم شدند ولی در حینش مرخصی گرفتن و اومدن بیرون برای یک کار خلاف رو دیدید؟ ایا باز به نظرتون قابل اغماضه، قابل بخششه؟ قابل اطمینانه؟ من فکر میکنم عقل سلیم میگه حداقل حبس ابد برای عدم بازگشت قاتل منطقی ترین تصمیم باشه از لحاظ عدم بازگشت.
ببنیید اصل کلام اینه که در کشورهای سرمایه داری جان انسانها خیلی اهمیت نداره مثل خیلی از چیزها
من سوالم رو دوباره مطرح میکنم
چرا هرچیزی عوضی داره مثل خودش، وقتی به یک نفر خسارت میزنید باید عینشو بدید، در تمام کشورها همینه، اما چرا برای ضرر زدن به جان یک انسان همچین چیزی نیست؟
1 از منظر اسلام که آیه صریح قرآن میگه که ما قصاص رو برای اینکه شما زنده بمانید قرار دادیم. یعنی بر خلاف حرف شما، قرآن دقیقا تاکید داره که این کار باعث جلو گیری از خشونت های بیشتر میشه و اتفاقا کار بسیار مفیدی هم هست، لازم هم هست
امر واضح اینه که به آمار ها صرفا نمیشه استناد کرد، به این دلیل که دلایل شکل گیری اونها بسیار متفاوته، اینکه چرا قتل در ایران رخ میده یه بحثه اینکه چرا مثلا درآمریکا هرماه حادثه ای اتفاق میفت که یه نفر با اسلحه به سینما یا مدرسه و پارک میره و یه عده ای رو به رگبار میبنده یه بحثه.
این جملتون که گفتید صرفا انتقا و بازتولید همون خشونت در منظر عموم برای به اصطلاح ترساندن، چند اشتباه درونش داره: صرفا انتقاد نیست بلکه نمایش علنی مجازات کسانی است که دست به جنایتی زده اند که در اجتماع دست به جرمی زده اند که قلب جامعه رو جریحه دار کرده نکنه به نظرتون این هم غلیان احساساته؟؟ به هرحال مواردی چون حیا، غیرت و تعصب مواهب خدادایه که نباید با احساسات اشتباه بشه و احترام به این ویژگی ها یه امر مهم و ضروریه. این چه رسمیه که یکی میاد هفتاد نفرو میکشه بعدش بیست و یک سال میره زندان؟؟ این انسان قطعا یک جانیه که مشکلات روحی عدیده ای داره و یک سوال مهم تر: چه تضمینی وجود داره که بعد از بازگشت به اجتماع اون جنایات رو مرتکب نشه؟ حتی بدتر از اونو؟ شما تضمین میکنید؟ دولت؟ کی؟ اگه دوباره بکنه چی؟ بازم بیست یک سال زندان ؟ بعدش دوباره بیاد بیرونو دوباره...
ایا امار کسانی که چهل سال زندان محکوم شدند ولی در حینش مرخصی گرفتن و اومدن بیرون برای یک کار خلاف رو دیدید؟ ایا باز به نظرتون قابل اغماضه، قابل بخششه؟ قابل اطمینانه؟ من فکر میکنم عقل سلیم میگه حداقل حبس ابد برای عدم بازگشت قاتل منطقی ترین تصمیم باشه از لحاظ عدم بازگشت.
ببنیید اصل کلام اینه که در کشورهای سرمایه داری جان انسانها خیلی اهمیت نداره مثل خیلی از چیزها
من سوالم رو دوباره مطرح میکنم
چرا هرچیزی عوضی داره مثل خودش، وقتی به یک نفر خسارت میزنید باید عینشو بدید، در تمام کشورها همینه، اما چرا برای ضرر زدن به جان یک انسان همچین چیزی نیست؟
اگر انسان ها بدانند بودنشان باهم چقدر محدود است، محبتشان به هم نامحدود می شود. امام علی (ع)
iiiliia@yahoo.com
iiiliia@yahoo.com