معماری در پناه خاک به مثابه یک سیستم سرمایش ایستا

نویسنده: زهرا بیداربخت، سهیل تاجیک

چکیده
مسأله آسایش حرارتی به جهت تأثیری که در مطلوبیت محیط و مکان زندگی دارد همواره مورد توجه بشر از ابتدا تا کنون بوده است. در کشور ایران نیز تأمین آسایش حرارتی و همسازی با اقلیم نکته اساسی در معماری سنتی بوده است. با توجه به این نکته که تقریباً بیش از نیمی از اقلیم ایران را اقلیم گرم به خود اختصاص داده است، لذا امکان سرمایش طبیعی  یکی از ضروریات هر بنای قابل زیستی در این مناطق بوده­است. در این میان با کاهش ذخیره­های انرژی­های تجدیدناپذیر و آلودگی­های زیست­محیطی ناشی از مصرف آنها، صرفه­جویی و بهینه­سازی مصرف انرژی دغدغه اصلی دنیای امروز شده­است لذا شناسایی و بهره­برداری از سسیستم­های سرمایش  ایستا یکی از راهکارهای ارزان و پایدار در این راستاست. امروزه سرمایش ایستا در سرتاسر جهان با تکنیک های متفاوت و بعضاً تلفیقی به منصه ظهور رسیده است. در مقاله حاضر به بررسی معماری در پناه خاک به عنوان یکی از  تکنیک­های سرمایش ایستا در معماری بومی ایران و جهان پرداخته و سپس به نحوه و چگونگی ظهور این نوع از معماری در عصر حاضر اشاره می­شود. در پایان نکاتی جهت بهره برداری هر چه بیشتر از این تکنیک در نیل به اهداف معماری پایدار ارائه می­شود. 
واژه ­های کلیدی: آسایش حرارتی- بهینه­سازی انرژی- سرمایش ایستا- معماری در پناه خاک

[payment=1500]
  معماری در پناه خاک به مثابه یک سیستم سرمایش ایستا.doc (اندازه: 617.5 KB / تعداد دفعات دریافت: 2) [/payment]