پايداري شهري، مفهومي است كه در پي طرح «توسعه پايدار»، به عنوان الگوي جديد در جهان مطرح گرديد.اين الگو واژه تازه، با عنوان «توسعه پايدار»، به مقابله با الگوهاي توليد، توزيع و مصرف ناسازگار با طبيعتي ميپردازد كه به اتمام منابع و تخريب محيطزيست ميانجامند، و تنها فرايند توسعهاي را تأييد ميكند، كه به بهبود كيفيت زندگي انسانها در حد ظرفيت پذيرش نظامهاي پشتيبان حيات منجر شود.بنابر اين، الگو واژه جديد توسعه پايدار، حول حساسيت هاي زيست محيطي و به بيان دقيقتر، بوم شناختي شكل گرفت، و سنگ بناي پايداري شهري اين است كه شهر همچون نظامي باز متكي به جريان عظيم ورودي مواد و انرژي از «بوم كره» است و تمامي آنها به صورت ضايعات، در نهايت به خارج جريان مييابد .پايداري شهري، به تدريج، افزون بر بعد بوم شناسانه، به ابعاد اجتماعي-اقتصادي نيز توجه كرده و تحولات ساختاري، در نظامهاي اجتماعي و اقتصادي ضرورت پيدا كرد، آن هم به گونهاي كه باز توزيع منابع كمياب، به همراه رشدي محدود، در حد ظرفيت پذيرش محيط عمل شود، و اين همان سياست راهبردي شهر پايدار از بعد اجتماعي و اقتصادي است. در اين صورت، اهداف عدالت اجتماعي و پايندگي اقتصادي در پيوند با هدف تعادل بوم شناسانه شهري، زيستپذير و پايدار بوجود ميآورد.
رايجترين تعريف از توسعة پايدار، تعريفي است كه در كنفرانس زمين در «ريو» بيان شده است:«توسعهاي كه نياز حال را بدون به مخاطره انداختن توانايي نسل آينده، براي دستيابي به نيازها و خواستههايشان بر طرف ميكند»
در كل ابعاد سه گانه پايداري شهري به صورت 1- فيزيكي- كالبدي 2-اجتماعي- فرهنگي 3- اقتصادي هست كه براي هر كدام از اين ابعاد ميتوان شاخص هاي مناسب انتخاب نمود. و به بررسي ميزان پايداري شهري محدوده مورد مطالعه پرداخت.
رايجترين تعريف از توسعة پايدار، تعريفي است كه در كنفرانس زمين در «ريو» بيان شده است:«توسعهاي كه نياز حال را بدون به مخاطره انداختن توانايي نسل آينده، براي دستيابي به نيازها و خواستههايشان بر طرف ميكند»
در كل ابعاد سه گانه پايداري شهري به صورت 1- فيزيكي- كالبدي 2-اجتماعي- فرهنگي 3- اقتصادي هست كه براي هر كدام از اين ابعاد ميتوان شاخص هاي مناسب انتخاب نمود. و به بررسي ميزان پايداري شهري محدوده مورد مطالعه پرداخت.
بزرگ فکر کن...