به نظر شما در بافت های قدیمی (فرسوده) احیای بافت شهری صحیح هست یا نوسازی بافت؟
مثال میزنم روند نوسازی پاریس بهتر بوده به نظر شما یا روند احیای استانبول؟
و با توجه به این که الگوی کاری بافت فرسوده در ایران شبیه به برنامه دهه 1960 پاریس هست به نظرتون این روند کاری آسیب هست یا بهینه سازی و ساماندهی؟
توضیح بیشتر :
احیا به معنی زنده و پویا کردن بافت از طریق سیاست و مدیریت بهینه است نه لزوما تغییرات کالبدی
معمولا تغییرات کالبدی حداقل ممکن بوده و سعی میشه فرم اصلی بافت تغییر نکنه و تنها مشکلاتی که از طریق نرم قابل حل نیستند رفع بشه, با شناسایی نکات مثبت بافت که قابل تکثر هستن سعی در اجرای بهینه این نکات در سایر نقاط بافت میشه.
تغییرات در قسمت اروپایی استانبول و محدوده شیشانه نمونه خوب این نوع طرح ها است.
در ایران بازار تهران و میدان نقش جهان سعی میشود با این نوع برنامه ریزی نگهداری شود.
نوسازی بهسازی بازسازی یا هر لغت مشابه معمولا در عمل منجر به تغییرات عمده کالبدی است, هر نوع برنامه از روش سخت و با تغییات کالبدی همراه است, بارزترین عملیات در این نوع طرح ها تعریض و تغییر در معابر است و مشخصا با تغییر در بافت به هدف خود نزدیک میشوند. لزوما از بافت قدیمی پیروی نمیکنند, کاربری های خرد سنتی به سرعت با کاربری های بزرگ مقیاس در زمین های درشت دانه به بافت تحمیل میشن. مال ها, پاساژ ها و آپارتمان های بدون ارتباط بصری با بافت نتیجه این طرح ها هستن.
تغییرات ناشی از نظرات لوکوربوزیه در پاریس نمونه خوب این طرح ها است.
در ایران عمده بافت های قدیمی با عنوان بافت فرسوده با این نوع برنامه دچار تغییر میشوند.
(۱۳۹۳-۱-۲۷، ۰۸:۰۰ عصر)shahbaz نوشته است: توضیح بیشتر :
احیا به معنی زنده و پویا کردن بافت از طریق سیاست و مدیریت بهینه است نه لزوما تغییرات کالبدی
معمولا تغییرات کالبدی حداقل ممکن بوده و سعی میشه فرم اصلی بافت تغییر نکنه و تنها مشکلاتی که از طریق نرم قابل حل نیستند رفع بشه, با شناسایی نکات مثبت بافت که قابل تکثر هستن سعی در اجرای بهینه این نکات در سایر نقاط بافت میشه.
تغییرات در قسمت اروپایی استانبول و محدوده شیشانه نمونه خوب این نوع طرح ها است.
در ایران بازار تهران و میدان نقش جهان سعی میشود با این نوع برنامه ریزی نگهداری شود.
نوسازی بهسازی بازسازی یا هر لغت مشابه معمولا در عمل منجر به تغییرات عمده کالبدی است, هر نوع برنامه از روش سخت و با تغییات کالبدی همراه است, بارزترین عملیات در این نوع طرح ها تعریض و تغییر در معابر است و مشخصا با تغییر در بافت به هدف خود نزدیک میشوند. لزوما از بافت قدیمی پیروی نمیکنند, کاربری های خرد سنتی به سرعت با کاربری های بزرگ مقیاس در زمین های درشت دانه به بافت تحمیل میشن. مال ها, پاساژ ها و آپارتمان های بدون ارتباط بصری با بافت نتیجه این طرح ها هستن.
تغییرات ناشی از نظرات لوکوربوزیه در پاریس نمونه خوب این طرح ها است.
در ایران عمده بافت های قدیمی با عنوان بافت فرسوده با این نوع برنامه دچار تغییر میشوند.
سلام؛
موضوع مداخله در بافت های فرسوده و کهن شهری از سه روش پیگیری میشود: 1- بهسازی (تغییرات فیزیکی جزیی؛ معمولا زمانی انجام میشود که بنا از لحاظ عملکردی بیشتر مورد فرسودگی واقع شده باشد، مثلا برای تغییر کاربری یک خانه قدیمی و با ارزش به رستووران با حفظ همان ارزش های تاریخی باید تغییرات جزیی در واحدهای داخلی خانه صورت داد)
2- نوسازی (تغییرات فیزیکی عمده در پی دارد، مراد بازگشت آن اثر به قامت دوران گذشته خود میباشد، در این رویکرد افرسودگی نسبی کالبدی و فضایی مد نظر است و هدف معاصر سازی فضاست در عین حفاظت آن -احیا از زیر شاخه های این رویکرد میباشد-)
3- بازسازی (از نو ساختن بنا زمانی که فرسودگی به صورت کامل ایجاد شود، هدف ایجاد فضایی معاصر برای نمایاندن ارتباط و گفتگوی خلاق بین گذشته و آینده است)
(۱۳۹۳-۱-۲۷، ۰۸:۰۰ عصر)shahbaz نوشته است: توضیح بیشتر :
احیا به معنی زنده و پویا کردن بافت از طریق سیاست و مدیریت بهینه است نه لزوما تغییرات کالبدی
معمولا تغییرات کالبدی حداقل ممکن بوده و سعی میشه فرم اصلی بافت تغییر نکنه و تنها مشکلاتی که از طریق نرم قابل حل نیستند رفع بشه, با شناسایی نکات مثبت بافت که قابل تکثر هستن سعی در اجرای بهینه این نکات در سایر نقاط بافت میشه.
تغییرات در قسمت اروپایی استانبول و محدوده شیشانه نمونه خوب این نوع طرح ها است.
در ایران بازار تهران و میدان نقش جهان سعی میشود با این نوع برنامه ریزی نگهداری شود.
نوسازی بهسازی بازسازی یا هر لغت مشابه معمولا در عمل منجر به تغییرات عمده کالبدی است, هر نوع برنامه از روش سخت و با تغییات کالبدی همراه است, بارزترین عملیات در این نوع طرح ها تعریض و تغییر در معابر است و مشخصا با تغییر در بافت به هدف خود نزدیک میشوند. لزوما از بافت قدیمی پیروی نمیکنند, کاربری های خرد سنتی به سرعت با کاربری های بزرگ مقیاس در زمین های درشت دانه به بافت تحمیل میشن. مال ها, پاساژ ها و آپارتمان های بدون ارتباط بصری با بافت نتیجه این طرح ها هستن.
تغییرات ناشی از نظرات لوکوربوزیه در پاریس نمونه خوب این طرح ها است.
در ایران عمده بافت های قدیمی با عنوان بافت فرسوده با این نوع برنامه دچار تغییر میشوند.
سلام؛
موضوع مداخله در بافت های فرسوده و کهن شهری از سه روش پیگیری میشود: 1- بهسازی (تغییرات فیزیکی جزیی؛ معمولا زمانی انجام میشود که بنا از لحاظ عملکردی بیشتر مورد فرسودگی واقع شده باشد، مثلا برای تغییر کاربری یک خانه قدیمی و با ارزش به رستووران با حفظ همان ارزش های تاریخی باید تغییرات جزیی در واحدهای داخلی خانه صورت داد)
2- نوسازی (تغییرات فیزیکی عمده در پی دارد، مراد بازگشت آن اثر به قامت دوران گذشته خود میباشد، در این رویکرد افرسودگی نسبی کالبدی و فضایی مد نظر است و هدف معاصر سازی فضاست در عین حفاظت آن -احیا از زیر شاخه های این رویکرد میباشد-)
3- بازسازی (از نو ساختن بنا زمانی که فرسودگی به صورت کامل ایجاد شود، هدف ایجاد فضایی معاصر برای نمایاندن ارتباط و گفتگوی خلاق بین گذشته و آینده است)
هر سه به نوعی تغییر کالبدی دارن بالاخره و با بافت قدیمی به عنوان فرسوده یا خارج از دور برخود میشه من از لغت قدیمی برای همین استفاده کردم چون قدیمی بودن دلیل بر فرسودگی نیست!
حالا بین این دو که من گفتم نظر شما چیه و چرا ؟
(۱۳۹۳-۱-۲۷، ۰۸:۰۰ عصر)shahbaz نوشته است: توضیح بیشتر :
احیا به معنی زنده و پویا کردن بافت از طریق سیاست و مدیریت بهینه است نه لزوما تغییرات کالبدی
معمولا تغییرات کالبدی حداقل ممکن بوده و سعی میشه فرم اصلی بافت تغییر نکنه و تنها مشکلاتی که از طریق نرم قابل حل نیستند رفع بشه, با شناسایی نکات مثبت بافت که قابل تکثر هستن سعی در اجرای بهینه این نکات در سایر نقاط بافت میشه.
تغییرات در قسمت اروپایی استانبول و محدوده شیشانه نمونه خوب این نوع طرح ها است.
در ایران بازار تهران و میدان نقش جهان سعی میشود با این نوع برنامه ریزی نگهداری شود.
نوسازی بهسازی بازسازی یا هر لغت مشابه معمولا در عمل منجر به تغییرات عمده کالبدی است, هر نوع برنامه از روش سخت و با تغییات کالبدی همراه است, بارزترین عملیات در این نوع طرح ها تعریض و تغییر در معابر است و مشخصا با تغییر در بافت به هدف خود نزدیک میشوند. لزوما از بافت قدیمی پیروی نمیکنند, کاربری های خرد سنتی به سرعت با کاربری های بزرگ مقیاس در زمین های درشت دانه به بافت تحمیل میشن. مال ها, پاساژ ها و آپارتمان های بدون ارتباط بصری با بافت نتیجه این طرح ها هستن.
تغییرات ناشی از نظرات لوکوربوزیه در پاریس نمونه خوب این طرح ها است.
در ایران عمده بافت های قدیمی با عنوان بافت فرسوده با این نوع برنامه دچار تغییر میشوند.
سلام؛
موضوع مداخله در بافت های فرسوده و کهن شهری از سه روش پیگیری میشود: 1- بهسازی (تغییرات فیزیکی جزیی؛ معمولا زمانی انجام میشود که بنا از لحاظ عملکردی بیشتر مورد فرسودگی واقع شده باشد، مثلا برای تغییر کاربری یک خانه قدیمی و با ارزش به رستووران با حفظ همان ارزش های تاریخی باید تغییرات جزیی در واحدهای داخلی خانه صورت داد)
2- نوسازی (تغییرات فیزیکی عمده در پی دارد، مراد بازگشت آن اثر به قامت دوران گذشته خود میباشد، در این رویکرد افرسودگی نسبی کالبدی و فضایی مد نظر است و هدف معاصر سازی فضاست در عین حفاظت آن -احیا از زیر شاخه های این رویکرد میباشد-)
3- بازسازی (از نو ساختن بنا زمانی که فرسودگی به صورت کامل ایجاد شود، هدف ایجاد فضایی معاصر برای نمایاندن ارتباط و گفتگوی خلاق بین گذشته و آینده است)
هر سه به نوعی تغییر کالبدی دارن بالاخره و با بافت قدیمی به عنوان فرسوده یا خارج از دور برخود میشه من از لغت قدیمی برای همین استفاده کردم چون قدیمی بودن دلیل بر فرسودگی نیست!
حالا بین این دو که من گفتم نظر شما چیه و چرا ؟
من از منظر بافت فرسوده خدمت شما عرض کردم، طبق نظریات موجود، نوسازی یک رویکرد است و احیا یکی از زیر شاخه های آن!
*بهسازی و نوسازی بافت هتی کهن شهری/ دکتر کیومرث حبیبی و دیگران/ص51
(۱۳۹۳-۱-۲۷، ۰۸:۰۰ عصر)shahbaz نوشته است: توضیح بیشتر :
احیا به معنی زنده و پویا کردن بافت از طریق سیاست و مدیریت بهینه است نه لزوما تغییرات کالبدی
معمولا تغییرات کالبدی حداقل ممکن بوده و سعی میشه فرم اصلی بافت تغییر نکنه و تنها مشکلاتی که از طریق نرم قابل حل نیستند رفع بشه, با شناسایی نکات مثبت بافت که قابل تکثر هستن سعی در اجرای بهینه این نکات در سایر نقاط بافت میشه.
تغییرات در قسمت اروپایی استانبول و محدوده شیشانه نمونه خوب این نوع طرح ها است.
در ایران بازار تهران و میدان نقش جهان سعی میشود با این نوع برنامه ریزی نگهداری شود.
نوسازی بهسازی بازسازی یا هر لغت مشابه معمولا در عمل منجر به تغییرات عمده کالبدی است, هر نوع برنامه از روش سخت و با تغییات کالبدی همراه است, بارزترین عملیات در این نوع طرح ها تعریض و تغییر در معابر است و مشخصا با تغییر در بافت به هدف خود نزدیک میشوند. لزوما از بافت قدیمی پیروی نمیکنند, کاربری های خرد سنتی به سرعت با کاربری های بزرگ مقیاس در زمین های درشت دانه به بافت تحمیل میشن. مال ها, پاساژ ها و آپارتمان های بدون ارتباط بصری با بافت نتیجه این طرح ها هستن.
تغییرات ناشی از نظرات لوکوربوزیه در پاریس نمونه خوب این طرح ها است.
در ایران عمده بافت های قدیمی با عنوان بافت فرسوده با این نوع برنامه دچار تغییر میشوند.
سلام؛
موضوع مداخله در بافت های فرسوده و کهن شهری از سه روش پیگیری میشود: 1- بهسازی (تغییرات فیزیکی جزیی؛ معمولا زمانی انجام میشود که بنا از لحاظ عملکردی بیشتر مورد فرسودگی واقع شده باشد، مثلا برای تغییر کاربری یک خانه قدیمی و با ارزش به رستووران با حفظ همان ارزش های تاریخی باید تغییرات جزیی در واحدهای داخلی خانه صورت داد)
2- نوسازی (تغییرات فیزیکی عمده در پی دارد، مراد بازگشت آن اثر به قامت دوران گذشته خود میباشد، در این رویکرد افرسودگی نسبی کالبدی و فضایی مد نظر است و هدف معاصر سازی فضاست در عین حفاظت آن -احیا از زیر شاخه های این رویکرد میباشد-)
3- بازسازی (از نو ساختن بنا زمانی که فرسودگی به صورت کامل ایجاد شود، هدف ایجاد فضایی معاصر برای نمایاندن ارتباط و گفتگوی خلاق بین گذشته و آینده است)
هر سه به نوعی تغییر کالبدی دارن بالاخره و با بافت قدیمی به عنوان فرسوده یا خارج از دور برخود میشه من از لغت قدیمی برای همین استفاده کردم چون قدیمی بودن دلیل بر فرسودگی نیست!
حالا بین این دو که من گفتم نظر شما چیه و چرا ؟
من از منظر بافت فرسوده خدمت شما عرض کردم، طبق نظریات موجود، نوسازی یک رویکرد است و احیا یکی از زیر شاخه های آن!
*بهسازی و نوسازی بافت هتی کهن شهری/ دکتر کیومرث حبیبی و دیگران/ص51
بله متوجه فرمایش شما شدم برای همین نظر شخص خودتون رو خواستم
و البته محبت میکنید اگر بگین فکر میکنین چه راهکاری برای باززنده سازی یا احیای بافت قدیمی فقط با سیاست های مدیریتی هست!
البته تغییر کاربری رو لطف کنید در نظر نگیرین!
در این پست هم مثل سایر پست هایی که در میزگرد گذاشتم دنبال نظرات خود اعضا و راهکارهایی هستم که امکان عملی شدن داشته باشه!
دلیلم هم فاصله تئوری های مکتوب در کتب فارسی با واقعیات عملی است.