ساخت اصلي شهر فعلي در 25 سال اول قرن حاضر پايه ريزي شده است. خيابان، فلکه و ساختمانهاي دولتي سه عامل هدايت توسعه شهر را به عهده داشته اند. شهر داراي دو مرکز اصلي است.

چهار سمت شهر از طريق چند خيابان اصلي به فلکه مرکزي اتصال مي يابد.توسعه شهر در دهه 1325 تا 1335 در جنوب غربي و غرب صورت گرفت. راه آهن و فرودگاه تأثير زيادي بر چگونگي هدايت توسعه داشته اند. در دهه 1335 تا 1345، جاده جديد تهران باعث توسعه شهر به سمت جنوب گرديد. از سال 45 به بعد توسعه شهر منطبق با طرح جامع هدايت شده است. در سال 1355 محور اصلي جامعه سنتو، دانشگاه و پارک ملت توسعه شهر را به سمت غرب تشديد نمودند.ساختار کالبدي شهر به صورت قطاعي است. مراکز تجاري و خدماتي در اطراف حرم و قطاع غربي تمرکز يافته اند و واحدهاي مسکوني در دو محور غرب و شرق قرار دارند